Δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο να βγάζει μια ομάδα με επιτυχία το πρόγραμμα που είχε τις τελευταίες 18 ημέρες ο Απόλλωνας.
Λάτσιο, ΑΠΟΕΛ, ΕΝΠ, Μαρσέιγ και ΑΕΚ, από τις 29 Νοεμβρίου μέχρι τις 17 Δεκεμβρίου αποτέλεσαν τους πέντε αντιπάλους της ομάδας της Λεμεσού σε Κύπρο και εξωτερικό.
Μάλιστα, ο Απόλλωνας έδωσε μόνο τον τελευταίο αγώνα στο Τσίρειο Στάδιο, γνωρίζοντας την ήττα μόνο από τον ΑΠΟΕΛ στο ΓΣΠ σε εκείνη την πολύ κακή βραδιά του 5-1.
Γιατί τα λέμε αυτά Μα φυσικά γιατί όταν μια ομάδα καταφέρνει μετά από 13 αγωνιστικές και με αγώνα λιγότερο να βρίσκεται στη διεκδίκηση του τίτλου και να αναγκάζει μια εκ των βασικότερων συνδιεκδικητών του, όπως η ΑΕΚ, μέχρι το 90′ να παλεύει για να την ισοφαρίσει, τότε είναι άθλος.
Δεν είναι δηλαδή μόνο το 3-3 που πρέπει να δουν όσοι κρίνουν ή θέλουν να κρίνουν την πορεία και το παιχνίδι του Απόλλωνα, αλλά τη μεγάλη εικόνα και το σύνολο της.
Αν μια ομάδα αξίζει τον σεβασμό όλων μας αυτή η ομάδα είναι ο Απόλλωνας και είναι τουλάχιστο αχαριστία να την κατακρίνουμε με την πρώτη <κακή εμφάνιση>
και την ισοπαλία.
Τίποτα δεν τελειώνει από τώρα
ΠΑΜΕ ΔΥΝΑΤΑ ΚΑΙ ΠΕΡΗΦΑΝΑ
ΑΠΟΛΛΩΝ ΘΡΥΛΟΣ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ.